W 1974 roku instruktorem modelarni szkutniczej wrocławskiego młodzieżowego domu kultury przy ul. Kołłątaja zostaje Jan Sewerniak. Trafia w dobrym czasie, we właściwe miejsce. Zastaje tu spora gromadkę, młodych przebojowych, pełnych dalekosiężnych pomysłów chłopców. Wychowankowie inst. Edwarda Niełacnego, to modelarze już z pewnym doświadczeniem. Nowy instruktor ma także „po swojej stronie” dyrekcje MDK, wiec pomysł zmiany profilu modelarni z żaglowej na budowę modeli zdalnie sterowanych z napędem spalinowym spełnia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Znajdują się pieniądze na pierwsze sprowadzone z Rosji aparatury PILOT, oraz silniki spalinowe. Instruktor przynosi na zajęcia własnoręcznie wykonany ze sklejki ślizg zdalnie sterowany. Podoba się wszystkim - chcą budować. W ten sposób Mieczysław Kruczkiewicz, Andrzej Ciechański, Piotr Jarząbek, Waldemar Snopko, Bolesław Tułaczko rozpoczynają „mowa erę”. Pierwsze ślizgi powstają na podstawie planów z MODELARZA nr 2/1967 opracowanych przez konstruktora Michała Szapowalenkę – „Motorówka sterowana radiem”.
Rys. 1,2 Plan oraz model "Motorówki sterowanej radiem"
Takie były początki w 1974r. Ściśle z MDK-iem współpracuje modelarnia wojewódzkiego ośrodka Ligi Obrony Kraju we Wrocławiu. To właśnie jej instruktor Jerzy Lipko i modelarz Ryszard Dziergwa budują dwa pierwsze ślizgi FSR do wyścigu zespołowego z silnikami 10cm3. Tak wśród ślizgów rodzi się nowa klasa – FSR. Nawiązujemy współprace z kolegami z okręgu legnickiego. Tam instruktorem oraz siła napędowa jest Władysław Olanin. Nastaje rok 1976. Pierwsze zawody, w których ścigali się lipko i Dziergwa to II Mistrzostwa Polski FSR-V10, które odbyły się w Płocku, na Wiśle. Zakończyły się totalna klapa, ale dużo nauczyliśmy się na błędach. Powstają nowe modele, przychodzą do modelarni nowi adepci. Wśród nich jest Maciej Szymański. Drogę do modelarni znalazł tez Stefan Widurski, dojeżdżający aż z Trzebnicy. W 1977r powstaje nowa klasa wyłącznie dla juniorów FSR-V3,5, a FSR-V10 zmieniają się na FSR-V15. Modelarze wrocławscy startują w wielu zawodach regionalnych i międzywojewódzkich osiągając spore sukcesy. Owocuje to nowymi przydziałami nowoczesnych aparatur i silników produkcji austryjackiej marki WEBRA dla wszystkich klas modeli FSR. Powstają coraz lepsze konstrukcje ślizgów.
Jest rok 1977. W dalszym ciągu wiodąca modelarnia jest MDK. Modelarze startują we wszystkich eliminacjach do Mistrzostw Polski, w Legnicy, w Wągrowcu i Jaworzynie. Do Mistrzostw Polski w Warszawie, które odbyły się we wrześniu kwalifikują się Jan Sewerniak, Maciej Szymański, Piotr Jarząbek. Są to nasze pierwsze (!!!) Mistrzostwa. Jedziemy pełni obaw, ale pierwsze starty w klasie F1 pokazują, że ciężka praca i wielogodzinne treningi teraz procentują. Nasz junior Maciek „Mały” Szymański zostaje pierwszym Mistrzem Polski w klasie F1-junior oraz wicemistrzem w klasie FSR-V3,5 junior, a Piotr Jarząbek wicemistrzem w klasie F1V5. Cieszymy się z sukcesów Maćka „Małego” Szymańskiego, który do złota w F1 dołożył srebro w FSR-ach. To również pierwsze podium dla Wrocławia w kategorii wyścigów zespołowych.
Następuje odtąd rozwój kategorii wyścigowej modeli pływających. Powstają nowe modelarnie (początek lat 80 – modelarnia SM PIAST z instruktorem Andrzejem Ciechańskim). Zgłaszają się chętni chłopcy do pracy nad nowymi modelami. Są wśród nich Gradus Zbigniew, Ołbiński Krzysztof, Wierzyk marian, Barycki Witold z „Piasta”, a także Duchiński Maciej, Adam i Andrzej Sewerniakowie oraz Iliński Wojciech z MDK-u. Powstają nowe konstrukcje, jeździmy na każde zawody. Startujemy nie tylko w kraju, ale „wypuszczamy” się także za granice. Trzon reprezentacji Polski stanowią wrocławscy modelarze. Startujemy w Tarnopolu na Ukrainie, Bukareszcie w Rumunii, Schwerinie i Poczdamie w Niemczech, w Bułgarii oraz na Węgrzech. Wyjazdy do Morawskich Budziejowic są coroczne. Organizujemy swoje zawody międzynarodowe (Środa Śląska, Wrocław, Jawor, Legnica)Uczestniczymy w Mistrzostwach Świata w Poczdamie w Niemczech, Schrems w Austrii, Nykoping w Szwecji. Na Mistrzostwach Europy w Mediolanie olbrzymi sukces odnosi Maciek Szymański wygrywając dwie klasy FSR 3,5 i FSR 15.
Rys. 1,2 Plan oraz model "Motorówki sterowanej radiem"
Takie były początki w 1974r. Ściśle z MDK-iem współpracuje modelarnia wojewódzkiego ośrodka Ligi Obrony Kraju we Wrocławiu. To właśnie jej instruktor Jerzy Lipko i modelarz Ryszard Dziergwa budują dwa pierwsze ślizgi FSR do wyścigu zespołowego z silnikami 10cm3. Tak wśród ślizgów rodzi się nowa klasa – FSR. Nawiązujemy współprace z kolegami z okręgu legnickiego. Tam instruktorem oraz siła napędowa jest Władysław Olanin. Nastaje rok 1976. Pierwsze zawody, w których ścigali się lipko i Dziergwa to II Mistrzostwa Polski FSR-V10, które odbyły się w Płocku, na Wiśle. Zakończyły się totalna klapa, ale dużo nauczyliśmy się na błędach. Powstają nowe modele, przychodzą do modelarni nowi adepci. Wśród nich jest Maciej Szymański. Drogę do modelarni znalazł tez Stefan Widurski, dojeżdżający aż z Trzebnicy. W 1977r powstaje nowa klasa wyłącznie dla juniorów FSR-V3,5, a FSR-V10 zmieniają się na FSR-V15. Modelarze wrocławscy startują w wielu zawodach regionalnych i międzywojewódzkich osiągając spore sukcesy. Owocuje to nowymi przydziałami nowoczesnych aparatur i silników produkcji austryjackiej marki WEBRA dla wszystkich klas modeli FSR. Powstają coraz lepsze konstrukcje ślizgów.
Jest rok 1977. W dalszym ciągu wiodąca modelarnia jest MDK. Modelarze startują we wszystkich eliminacjach do Mistrzostw Polski, w Legnicy, w Wągrowcu i Jaworzynie. Do Mistrzostw Polski w Warszawie, które odbyły się we wrześniu kwalifikują się Jan Sewerniak, Maciej Szymański, Piotr Jarząbek. Są to nasze pierwsze (!!!) Mistrzostwa. Jedziemy pełni obaw, ale pierwsze starty w klasie F1 pokazują, że ciężka praca i wielogodzinne treningi teraz procentują. Nasz junior Maciek „Mały” Szymański zostaje pierwszym Mistrzem Polski w klasie F1-junior oraz wicemistrzem w klasie FSR-V3,5 junior, a Piotr Jarząbek wicemistrzem w klasie F1V5. Cieszymy się z sukcesów Maćka „Małego” Szymańskiego, który do złota w F1 dołożył srebro w FSR-ach. To również pierwsze podium dla Wrocławia w kategorii wyścigów zespołowych.
Następuje odtąd rozwój kategorii wyścigowej modeli pływających. Powstają nowe modelarnie (początek lat 80 – modelarnia SM PIAST z instruktorem Andrzejem Ciechańskim). Zgłaszają się chętni chłopcy do pracy nad nowymi modelami. Są wśród nich Gradus Zbigniew, Ołbiński Krzysztof, Wierzyk marian, Barycki Witold z „Piasta”, a także Duchiński Maciej, Adam i Andrzej Sewerniakowie oraz Iliński Wojciech z MDK-u. Powstają nowe konstrukcje, jeździmy na każde zawody. Startujemy nie tylko w kraju, ale „wypuszczamy” się także za granice. Trzon reprezentacji Polski stanowią wrocławscy modelarze. Startujemy w Tarnopolu na Ukrainie, Bukareszcie w Rumunii, Schwerinie i Poczdamie w Niemczech, w Bułgarii oraz na Węgrzech. Wyjazdy do Morawskich Budziejowic są coroczne. Organizujemy swoje zawody międzynarodowe (Środa Śląska, Wrocław, Jawor, Legnica)Uczestniczymy w Mistrzostwach Świata w Poczdamie w Niemczech, Schrems w Austrii, Nykoping w Szwecji. Na Mistrzostwach Europy w Mediolanie olbrzymi sukces odnosi Maciek Szymański wygrywając dwie klasy FSR 3,5 i FSR 15.
Wyniki modelarzy wrocławskich owocują informacjami w prasie modelarskiej i regionalnej. W modelarzu nr 8/89 przedstawiono w rubryce „Ludzie modelarstwa” sylwetki Jana Sewerniaka i jego synów Adama i Andrzeja. Wspomniano o licznych wychowankach MDK-u. Podobnie w modelarzu nr 4/91 publikacją w zaszczytnej rubryce „Ludzie modelarstwa” uhonorowano Ryszarda Dziergwę - wielokrotnego mistrza Polski.Lata biegły przybywało tytułów mistrzowskich, mnożyły się wyjazdy po kraju i za granicę. Trudno to wszystko policzyć i podsumować. Poza pracą w modelarni, jest też życie prywatne, nauka oraz praca zawodowa. Chłopcy „rosną”, studia kończą. Zakładane SA pierwsze rodziny „modelarskie”. Wyrozumiałość żon, na „nieuleczalna chorobę zwaną modelarstwem” wymaga od nas złożenia naszym paniom specjalnych podziękowań. Historia naszej pasji, która zaczęła się rozwijać w 1974r. zdaje się nie mieć końca.Od paru lat starują dzieci pionierów FSR-ów we Wrocławiu: Justyna Ciechańska, Maciek Jarząbek, Artur Fedor, Piotr Szymański i Ola Szymańska. Tradycje modelarskie przeszły nie tylko z ojców na synów, ale także na córki. Dwadzieścia osiem lat po pierwszym tytule mistrzowskim w 1977r. Macieja Szymańskiego, jego córka Aleksandra także była pierwsza. Był to jej pierwszy tytuł Mistrzyni Polski w FSR 7.5, a także zapisała się jako pierwsza kobieta, która została mistrzem Polski w jednej z najtrudniejszych dyscyplin sportu modelarskiego. Po wielu latach od pierwszego spotkania wrocławscy modelarze „trzymają się razem” - często się spotykamy, czy to w modelarni Jana Sewerniaka, czy nawet w pracy, gdyż kilkoro z nas pracuje w jednej firmie. Niekończąca się historia……
Ludzie i ich związek z FSR-ami:
1. Sewerniak Jan
Ludzie i ich związek z FSR-ami:
1. Sewerniak Jan
2. Lipko Jerzy †
3. Ciechański Andrzej
4. Szymański Maciej
5. Duchiński Maciej
6. Ołbiński Krzysztof
7. Widurski Stefan
8. Dziergwa Ryszard
9. Wierzyk Marian
10. Sewerniak Adam
11. Sewerniak Andrzej
12. Iliński Wojciech
13. Gradus Zbigniew †
14. Pichliński Mariusz
15. Dufrat Andrzej
16. Jarząbek Piotr
17. Szymańska Aleksandra
18. Szymański Piotr
19. Ciechańska Justyna
20. Jarząbek Maciej
21. Fedor Tadeusz
22. Fedor Artur
23. Barycki Witold
24. Kułaga Monika i Iwona
25. Radecki Marian - kierownik WOM LOK Wrocław
26. Kruczkiewicz Mieczysław – kierownik WOM LOK Wrocław
3. Ciechański Andrzej
4. Szymański Maciej
5. Duchiński Maciej
6. Ołbiński Krzysztof
7. Widurski Stefan
8. Dziergwa Ryszard
9. Wierzyk Marian
10. Sewerniak Adam
11. Sewerniak Andrzej
12. Iliński Wojciech
13. Gradus Zbigniew †
14. Pichliński Mariusz
15. Dufrat Andrzej
16. Jarząbek Piotr
17. Szymańska Aleksandra
18. Szymański Piotr
19. Ciechańska Justyna
20. Jarząbek Maciej
21. Fedor Tadeusz
22. Fedor Artur
23. Barycki Witold
24. Kułaga Monika i Iwona
25. Radecki Marian - kierownik WOM LOK Wrocław
26. Kruczkiewicz Mieczysław – kierownik WOM LOK Wrocław
« poprzednia |
---|